بررسی میزان توزیع ژن های blactx-m و blatem در سویه های پروتئوس مولد esbl جدا شده از عفونت های مجاری ادراری در ایلام

سابقه و هدف: تولید آنزیم­های بتالاکتاماز وسیع الطیف، مهم ترین عامل مقاومت به آنتی بیوتیک­های بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی است.هدف از این تحقیق، تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های پروتئوس جدا شده از عفونت های مجاری ادراری در ایلام و بررسی وجود ژن های  blatem ,blactx-m در آن ها بود. روش بررسی: در این پژوهش تعداد 200 نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری که کشت آنها مثبت بود از مراکز درمانی ایلام جمع آوری وبه وسیله آزمایش های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی شناسایی شدند. سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و میزان mic سویه های پروتئوس جدا شده تعیین و از نظر وجود (فراوانی) ژن­های blactx-m و blatem مورد بررسی مولکولی قرار گرفتند. یافته ها: از 200 نمونه مورد مطالعه، میزان 60درصد از خانم­ها و 40درصداز آقایان جدا شد. در این بررسی تعداد 25 سویه (5/12درصد) آلوده به پروتئوس بودند که بیش­ترین میزان آلودگی مربوط به محدوده سنی 21 تا30سال(40 درصد) بود. از 25 سویه پروتئوس جدا شده 18 سویه(72درصد) پروتئوس میرابیلیس، 6 سویه(24درصد) پروتئوس ولگاریس و یک سویه (4درصد) پروتئوس رتگری تشخیص داده شد. پس از تعیینmic و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها، با روش فنوتیپی 12 سویه(48درصد) مولد esbl شناخته شدند که 12 سویه(48درصد) به سفتازیدیم، 10 سویه(40درصد) به سفوتاکسیم و 8 سویه(32درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، با روش تایید دیسک ترکیبی 10 سویه مولد esbl بودند. نتایج بررسی مولکولی نشان داد که 10 سویه (40درصد) دارای ژن blatemو 8 سویه (32درصد) حاوی ژن blactx-m  بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد میزان مقاومت به سفالوسپورین های نسل سوم در این سویه ها زیاد وجای نگرانی دارد و انجام دقیق آزمایش های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک در عفونت های ناشی از ارگانیسم های تولیدکننده esbl یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.